เสียงวรรณยุกต์
เสียงวรรณยุกต์ คือ เสียงที่เปล่งออกมามีระดับสูงต่ำต่างกัน ทำให้ความหมายต่างกัน ด้วยซึ่งเป็นเสียงที่เกิดกับเสียงสระและเสียงพยัญชนะวรรค วรรณยุกต์ไทย มี ๕ เสียง ๔ รูป คือ
เสียง เสียงสามัญ เสียงเอก เสียงโท เสียงตรี เสียงจัตวา
รูป - ่ ้ ๊ ๋
ในบางคำรูปกับเสียงวรรณยุกต์อาจไม่ตรงกัน พยัญชนะต้น สระ และตัวสะกดมีความสำคัญต่อการในวรรณยุกต์ไม่น้อยกว่ารูปวรรณยุกต์ ในการเขียนจึงต้องพิจารณาสิ่งเหล่านี้ด้วย จึงจะใช้วรรณยุกต์ได้ถูกต้อง เช่น โน้ต เชิ้ต เสียงตรีแต่ใช้รูปวรรณยุกต์โทเป็นต้น
ตัวอย่างการผันอักษร
สามัญ | เอก | โท | ตรี | จัตวา | |
| อักษรกลางคำเป็น | กา | ก่า | ก้า | ก๊า | ก๋า |
| อักษรกลางคำตาย | - | กะ | ก้ะ | ก๊ะ | ก๋ะ |
| อักษรสูงคำเป็น | - | ข่า | ข้า | - | ขา |
| อักษรสูงคำตาย | - | ขะ | ข้ะ | - | - |
| อักษรต่ำคำเป็น | คา | - | ค่า | ค้า | - |
| อักษรต่ำคำตายสระเสียงสั้น | - | - | ค่ะ | คะ | ค๋ะ |
| อักษรต่ำคำตายสระเสียงยาว | - | - | โนต | โน้ต | โน๋ต |
จะเห็นได้ว่าอักษรสูงกับอักษรกลางมีเสียงตรงกับรูปเสมอ แต่อักษรต่ำจะมีเสียงสูงกว่านั้นอีก เว้นแต่เสียงจัตวาเพราะไม่มีเสียงใดสูงกว่านั้นอีก วิธีผันอักษรสูงและอักษรต่ำให้ครบ ๕ เสียง ทำได้โดยนำอักษรต่ำคู่ที่มีเสียงคู่กับอักษรมาผันคู่กัน เช่น
เสียงสามัญ | เสียงเอก | เสียงโท | เสียงตรี | เสียงจัตวา | |
อักษรสูง | - | ข่า | ข้า | - | ขา |
อักษรต่ำ (คู่) | คา | - | ค่า | ค้า | - |
ส่วนอักษรต่ำเดี่ยวอาจผันให้ครบทั้ง ๕ เสียงใช้อักษรกลางหรือสูงเป็นตัวนำ เช่น
เสียงสามัญ เสียงเอก เสียงโท เสียงตรี เสียงจัตวา
อักษรสูง อยู่ อยู่ อยู้ ยู้ ยู๋
อักษรต่ำ (คู่) นี หนี่ หนี้ นี้ หนี
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น